Opowieść nr 4

każdego dnia nawlekał nowy koralik na długą nić

na straganie piętrzyły się różne błyskotki i koraliki

ale on zajmował się tylko swoją nicią

dobierał starannie korale, które pieczołowicie nanizywał na nić

czasem cały dzień przyglądał się trzymanemu w dwóch palcach koralowi

 patrzył pod światło słońca, patrzył pod światło księżyca, patrzył pod światło gwiazd

strumień dni nasiąkał kolorami nić a ta wydłużała się w nieskończoność

zdarzały się perły i wesołe agaty

zdarzały się bryłki smoły a czasem zwykłe otoczaki

czasem połyskiwała bryłka złota a obok tkwił węzeł wzmacniający nić

gdyby ktoś się spytał go jaka to historia

mógłby długo opowiadać o każdym kamieniu

o każdym dniu

jaki przeżył

i jaki jeszcze być może przed nim...

ale zawsze zwracał uwagę

że każdy kamień jest ważny

i naszyjnik nie będzie kompletny bez

choćby jednego kamienia

zatem każdego dnia

patrzył

pod światło

jaki kamień jest dniem bieżącym

i jaką barwę ma poranek, dzień, wieczór i noc

zauważył jednak

że kamienie mają swoje tajne życie

i można w nich odszukać odcienie

wiosny

czy jesieni

lata czy zimy

mawiał, że życie to sznur korali

kamieni

na każdy dzień patrzył uważnie

poprzez uśmiech losu

pewnego dnia

nie przyszedł

a na jego miejscu leżał sznur

z nawleczonymi kamieniami

jak jakiś zapis w tajemniczym języku

jak księga maga