POETA Z KAWĄ I MUZĄ W TLE... 

 

 

Poeta wstaje rano i ma marzenia.

Ogarnia się jednak. Idzie do wc i bada rzeczywistość.

Myje zęby. Twarz. W lustrze znajomy.

Przy porannej kawie znów marzy

dopina dzień

Zaprasza muzę na spacer

wśród płomieni świec.

Muza śmieje się. Lubi te zaproszenia
ale ma robotę!

Z poetą jest blisko.

Jednak jej rzeczywistość nie pozwala

na poranną fantazję.

Chyba, że wieczorem.