WULKAN POETA i JA

no bierz mnie mój dobry poeto

znowu niech trzęsie się ziemia

tysiące daj mi powodów

do krzyków i do mruczenia

zabierz mnie w kosmos nad ziemię

nie wzdychaj mi tu i nie szlochaj...

rżnij mnie! bez znieczulenia!

i kochaj...okrutnie kochaj

......................................................

zapragnę kiedyś innego?

tak zawsze się może zdarzyć!

ale na boga jednego

teraz o innym nie marzę!

rżnij mnie, drżącymi rękami

bierz mnie, jak nie brał nikt jeszcze!

może wielkimi krokami

do siebie zbliżamy się wreszcie!

nie jestem rozpustną kobietą

nie jestem też zakonnicą

uwielbiam, panie poeto,

być Twoich rąk niewolnicą!

uwielbiam jak w Pana ramionach

dotyka mnie stożek wulkanu

kocham i jestem kochana

wybaczam to sobie, nie Panu!